مریم پریسا امانی - دانشجوی دکترای مدیریت دانش و منابع انسانی دانشگاه صنعتی شریف، تهران

امروزه بنگاه های دانش محور برای حفظ ذخایر ارزشمند دانشی و مزیت رقابتی بر «حفاظت دانش» به عنوان فرایند کلیدی مدیریت دانش تاکید دارند. در واقع خلق و به اشتراک گذاری دانش بدون حفاظت دانش منجر به ایجاد ارزش افزوده پایدار نمی شود. هدف از این مقاله، بررسی رویکردهای حفاظت دانش با پیشنهاد چهارچوب چندسطحی در شرکت ملی نفت ایران به عنوان بنگاه دانش محور است که با توجه به ماهیت اکتشافی تحقیق از مطالعه موردی استفاده می شود. حفاظت دانش شامل حفظ دانش صریح (نظیر ثبت اختراع و مستندهای سازمانی) و نیز حفاظت دانش ضمنی (دانش در ذهن کارکنان نظیر تجربه) است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ریسک از دست دادن دانش و لزوم حفاظت دانش در سطح فردی (ترک خدمت و بازنشستگی کارکنان) و در سطح سازمانی (کوچک سازی، مدیریت روابط بین سازمانی و مدیریت پروژه) باید مورد نظر قرار گیرد که مروری بر استراتژی های شرکت ملی نفت به عنوان بنگاه دانش محور برای کاهش هر یک از ریسک های مذکور صورت می گیرد.

مدیریت دانش, حفاظت دانش, چهارچوب چندسطحی, دانش ضمنی, جابه جایی شغلی, مدیریت روابط بین سازمانی