عباس پناهی - دانشیار دانشگاه گیلان
معصومه حنیفه - دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه الزهراء تهران

در سال­های واپسین و بحرانی حکومت قاجار، فقدان دولت مرکزی قدرتمند، موجب آن شد تا رضاخان سلسله مراتب قدرت را در مقام­های ریاست دیویزیون قزاق، وزارت­جنگ و سرداری سپه، رئیس­الوزرائی و سپس در دست گرفتن حکومت موقت را طی­کرده و منجر به انقراض سلسله قاجار شود. طی این دوران رضاخان اعلامیه­های زیادی که حاوی مضامین مختلف درباره وضعیت نظامی، اجتماعی و سیاسی کشور بود، صادر نمود. بررسی و تحلیل این اعلامیه­ها موجب می­شود تا دلایل، عوامل و چگونگی به­قدرت­رسیدن وی، روند تغییر سلطنت و تغییرات مهم حکومتی، نظامی و سیاسی ایران در اوایل سده چهاردهم خ. مورد بررسی قرارگیرد. ساختار نظامی کشور، وضعیت امنیت و سامان­دادن به آن، اولویت دادن به استقلال وطن، وطن­گرایی، ایجاد نظم، رفاه و امنیت مردم ایران و اولویت­های اجتماعی و سیاسی از جمله موارد مهم و قابل توجه در اعلامیه­های رضاخان پیش از رسیدن وی به مقام سلطنت است. در پژوهش پیش­رو این پرسش مطرح می­شود: اعلامیه­های رضاخان حاوی چه نکاتی درباره اوضاع ایران در اواخر قاجار بوده و تاکید وی بر کدام مولفه­های سیاسی و اجتماعی است؟ یافته­های پژوهش از این بیانیه­ها، در فاصله زمانی دست­یابی وی به ریاست دیویزیون قزاق تا رسیدن به مقام سلطنت، علاوه بر آشکارکردن سیر تفکر و فعالیت­های رضاخان، تغییر رویکرد وی، از منظر فکری و سیاسی، از جایگاه سرباز به یک حاکم نظامی را نیز به خوبی نمایان می­سازند. نگارندگان تلاش دارند تا با استفاده از روش تحلیل محتوا و با استناد به داده­های کتابخانه­ای و آرشیوی، به پژوهش موضوع مورد نظر بپردازند.

ایران, اعلامیه, امنیت, رفاه, رضاخان, ملی گرایی, ساختار نظامی