وحیده غبیشاوی
محسن فروغی زاده

چنانچه حوادث هسته ای ازطریق جنگ های هسته ای، انفجار درمراکز و نیروگاه ها و نشت اتفاقی عوامل هسته ای رخ دهد، عده زیادی ازمردم و یا پرسنل شاغل درآن مراکز آلوده خواهند شد. لذا، دراین هنگام مهمترین اقدامات در وهله نخست نجات مصدومین حادثه و پس از آن رفع آلودگی افراد درگیر می باشد. آلودگی خارجی بدن شامل: پوست، منافذ بدن، یعنی، چشم، گوش، بینی، دهان، مو و ناخن ها می باشد. مهمترین واکنش پوست نسبت به دوزهای مختلف اشعه شامل: اریتم و سرخ شدگی زودگذر، دگرگونی ساختمانی خطوط پوست و محو اثر انگشت، کشته شدن سلول های زاینده پوست، پوسته پوسته شدن، خشکی و درنهایت زخم و نکروز می باشد.   شستشو و پاک کردن موضعی پوست در حوادث هسته ای کافی است و در پوست جراحت دیده باید با پوشش های ضدآب منطقه آلوده، را پوشاند. به طور کلی منطقه آلوده شده پوست را باید به صورت ملایم با برس نرم و آب گرم و دترژانت ها به سمت مرکز منطقه آلوده برای کاهش توزیع آلودگی تمیز نمود. استفاده از اسکراب( مواد ضدعفونی کننده و سایشی مثل نوار چسب های مخصوص رفع آلودگی) و محلول های خاص می تواند به لایه شاخی آسیب رسانده و این سد مهم پوستی را از بین ببرد. لذا، تنها شتشو با آب ولرم توصیه شده است.

رفع آلودگی, حوادث هسته ای, آلودگی خارجی بدن