پروین کدیور - دانشگاه خوارزمی تهران
ندا افشاریان - دانشگاه خوارزمی تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ازخودبیگانگی روانی و کیفیت دلبستگی با نگرش به رفتارهای خرابکارانه در دانش­آموزان دبیرستانی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و شرکت­کنندگان شامل ۳۲۰ دانش­آموز (۱۷۶ دختر و ۱۴۴ پسر) پایه سوم دبیرستان بودند که به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ازخودبیگانگی روانی "ملوین سیمن (۱۹۵۹)"، پرسشنامه رفتار خرابکارانه و سیاهه دلبستگی به والدین و همسالان "آرمسدن و گرینبرگ (۱۹۸۷)" بود. نتایج نشان داد که مولفه­های اعتماد و ارتباط با والدین و همسالان رابطه منفی و مولفه بیگانگی از والدین و همسالان و هر پنج مولفه ازخودبیگانگی روانی رابطه­ای مثبت با نگرش به رفتارهای خرابکارانه داشتند. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای احساس ازخودبیگانگی روانی، اعتماد به پدر، اعتماد به همسال، ارتباط با همسال و ارتباط با مادر توانستند واریانس نگرش به رفتار خرابکارانه را به­طور معنی­داری پیش­بینی کنند (۸۷/۰R۲=). با توجه به نتایج حاضر، توجه به روابط دلبستگی برای مشاوران و خانواده­درمانگران در مواجهه با نوجوانان توصیه می­شود

رفتار خرابکارانه, ازخودبیگانگی روانی, کیفیت دلبستگی, نوجوانی