کامران شیوندی چلیچه - استادیار گروه روان‎شناسی تربیتی، دانشکده روان‎شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین مدل پیامدهای روان‎شناختی و اجتماعی اضطراب ناشی از پاندمی کووید ۱۹ و شناسایی عوامل میانجی‎گر در روابط میان این متغیرها در پرستاران بیمارستان‎های پذیرش‎کننده بیماران کرونایی در شهر تهران به انجام رسید.مواد و روش­ها: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت و روش گردآوری دادهها، پژوهشی توصیفی- همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل پرستاران شاغل در بیمارستان‎های پذیرش­کننده بیماران کرونایی دولتی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه آماری برابر با ۳۸۴  نفر بر اساس روش نمونه‎گیری خوشه‎ای انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پریشانی روان‎شناختی کسلر (۲۰۰۲)، روابط بین‎فردی پیرس و همکاران (۱۹۹۱)، حس انسجام انتونوفسکی و همکاران (۱۹۸۷) و مقیاس چندبعدی اضطراب بیماری‎های اپیدمیک درتاج و همکاران (۱۳۹۹) بود. برای تحلیل داده‎ها از شاخص‎های توصیفی و تحلیل معادلات ساختاری در بخش استنباطی در  نرم­افزار SPSS و AMOS بهره گرفته شد.یافته­ها: یافته ها نشان داد که حس انسجام به صورت معنادار دارای نقش میانجی­گری در رابطه اضطراب ناشی از پاندمی پاندمی کروناویروس و پریشانی روانی و رابطه بین‎فردی بود.

ارتباط بین فردی, اضطراب کروناویروس, پریشانی روانی, حس انسجام