اعظم اروین - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی ، دانشگاه فرهنگیان ، ایران
راضیه سادات بطحایی - کارشناسی آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان ، ایران
پروانه نوروزی - کاردانی آموزش خانواده ، دانشگاه علمی کاربردی ، ایران
عبدالحسین عزیزی - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی ، آموزگار ابتدایی ، ایران

در دوران تحصیل دانش آموز در مدرسه نیز به علت شناخت نداشتن برخی از معلمان، بیشتر اوقات اختلالات خاص یادگیری تشخیص داده نمی شوند، بلکه با عقب ماندگی ذهنی اشتباه گرفته و زمینه فشار روانی بر کودک فراهم می شود. در این میان اختلاف دیدگاه میان اولیا و مربیان، رفع این اختلالات را به تاخیر می اندازد. در یک سوی این اختلاف معلمان و مشاوران و مسئولان آموزش و پرورش هستند که برای تشخیص و پیگیری این اختلالات نیاز به دانش افزایی بیشتری دارند و در سوی دیگر ناآگاهی و نپذیرفتن وجود اختلال در کودک از جانب برخی از اولیا است. برخی از اولیا به صورت ناخودآگاه گرایش دارند تا کودکان خود را سالم تلقی کنند و در پذیرش این نکته که فرزند آنان دچار اختلال است از خود مقاومت نشان می دهند و اصرار دارند که کودکشان مشکل ندارد و مشکل از شیوه آموزشی معلم یا عوامل دیگر است.

ابتدایی ؛ مشاور ؛ دانش آموزان ؛ نقش