فرزانه سلطانی - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) تبریز ، ایران
معصومه میرزاپور - کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ترکمانچای ، ایران
فرشته راعی - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا (س) تبریز ، ایران
شهین جبلهنگ - دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، مدرس و استاد دانشگاه فرهنگیان تبریز

یادگیری امری منحصر به فضا و یا افراد خاص نیست و در اصل، جزئی مهم از هر فعالیت روزمره می باشد و منحصربه کلاس درس مدارس نمی باشد. چه بسا مناسب ترین فرصت حتی برای کودکان، خود جامعه باشد، همان طور که بهترین موقعیت برای یک طفل جهت یادگیری زبان، خانه است. در واقع زبان مادری همان زبانی است که یک کودک در سال های اولیه زندگی خود از محیط می آموزد. جالب تر آن است که نتیجه یادگیری این زبان به صورت محیطی بسیار موفقیت آمیزتر از یادگیری زبان هایی است که آن کودک در سال های بعدی، به طور رسمی آموزش می بیند. بنابراین یادگیری بخش مهمی از زندگی هر فرد را شامل می شود و حتی هنگامی رخ میدهد که به فکر انسان خطور نمی کند که در حال یادگیری است (مانند زمان قدم زدن در پارک). بسیاری از آن چه که یک فرد یاد گرفته است، قبل از این که به سن مدرسه رفتن برسد و در خارج از ساعات مدرسه و بعد از این که مدرسه را به پایان رسانده است رخ داده اند. چرا که تفکر از طرف این شخص در موقعیت اتفاق می افتد و شناخت حاصل در یادگیری، ناشی از تعامل یادگیرنده و موقعیت اوست.

آموزش ؛ وسایل ؛ دانش آموزان ؛ معلم ؛ یادگیری