نگین سلیمانی راد - دانشجوی کارشناسی مهندسی حرفه ای معماری- دانشگاه سوره

معماری در دوره پهلوی در استفاده به جا از تزئینات هرچند ساده و مختصر هنوز نگاه به گذشته دارد . اتفاق تازه در این دوره رویکرد به عناصر حجمی و مجسمه سازی است که باز نگاه دوگانه باستانی و غربی به خوبی قابل تشخیص است. مکتب معماری مدرن به وسیله دانش آموختگان ایرانی از فرنگ برگشته که در سالهای آخر دوره پهلوی اول به ایران بازگشتند به ارمغان آورده شد. از آن رو که نهضت مدرنیسم در معماری همچون دیگر مکاتب نخست در دانشگاه ها مورد توجه و آموزش قرار گرفت. آثار مطرح و به جا مانده از مکتب معماری مدرن را در نخستین سالهای پیدایش آن در ایران به طور عمده باید در تهران و در ساختمانهای غالبا عمومی و غیردولتی مشاهده کرد. روش به کار رفته در این تحقیق، ترکیب و تلفیقی از روش تاریخی در گردآوری اطلاعات و روش تحلیلی و تعلیلی و تا اندازه ای روش تفسیر و مفاهمه پدیده های اجتماعی مورد بحث است. استفاده از مدرنیسم در معماری دوره پهلوی، به عنوان یک بستر برای بیان و ترویج آرمان های ایرانی و تحقق خودبخودی و کمالیت سازماندهی شده بود. در نتیجه، این معماری دوره پهلوی سعی کرد با استفاده از مدرنیسم در معماری، یک ادغام بین فرهنگ ایرانی و مدرنیته غربی را برقرار کند.

مدرنیسم، دوره پهلوی، معماری مدرن، تاثیرات فرهنگی و اجتماعی دوره پهلوی