نوزایی در معماری ایرانی ؛ هنر در عصر سلجوقی ، شالوده نیروی جنبشی یک عصر بزرگ در معماری شهرهای ایرانی

هنر در سایه توجه و تشویق سلاطین سلجوقی به شکوفایی رسید و وحدتسیاسی ایران باعث بالندگی علوم دینی و فنون شد. فتوحات ترکان سلجوقی ابزارهای لازم را فراهم آورد تا هنر ایرانی برای همیشه شایگان و برازنده قد برافرازد. در این میان معماری ایرانی با ممیزاتی مانند عظمت و اتساع و استحکام به درجه ای از کمال رسید که تا آن زمان به خود ندیده بود. سبک و شیوه ساخت مساجد، مقابر، کاروانسراها و مدارس، با آزادسری و استقلال از معماری عربی راه تکامل پیمود و معماران چیرهدست ایرانی با مدد از فنون تازه، عمارتهای بزرگی با حیاط مرکزی و چهار ایوان ساختند. زین پس با تعلیق دو عامل حیاط چهار ایوانی و تالار و مربع گنبدوار چهارطاقی ، بنیان معماری مسجد ایرانی شکل گرفت و به دنبال آن اساس معماری غیرمذهبی نیز رخ نمایان کرد.

Keywords:

هنر سلجوقی , شیوه رازی , مسجد چهار ایوانی , هنر آرامگاهی سلجوقی