پردیس احکامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشگاه حکیم سبزواری
احمد پورمختار - مدرس دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه حکیم سبزواری

محیط زندگی انسان به عنوان فضایی که انسان روزانه تعامل زیادی با آن دارد تاثیر بسزایی بر خلق و خو و حالات روحی انسان می گذارد و می تواند شکل دهنده عادات و رفتار و چگونگی انجام دادن فعالیت های مختلف انسان باشد. از طرفی نیازهای روزمره انسان دائما در حال تغییر است ؛ به طور مثال جمعیت خانواده در طول زمان افزایش پیدا می کند که موجب احساس نیاز به فضاهای جدید و متفاوتی در محیط زندگی خانواده می شود بنابراین فضای مطلوب زندگی باید پاسخگو به تمام این نیازها باشد. این امر به دلیل افزایش شهر نشینی و استفاده عموم از فضاهای مسکونی با متراژهای پایین و آپارتمانها و همچنین افزایش قیمت املاک و عدم امکان تغییر در محل زندگی با مشکل روبرو شده است و در پاسخ به این مشکل طراحی و استفاده از فضاهای انعطاف پذیر در محیط های مسکونی روی کار آمدند. اما این فضاها صرفا از جهت کاربری و بصری بررسی شده اند و تاثیر این فضاها بر روح و روان ساکنان تا به اینجا کمتر مورد تحقیق بوده است . و هدف از این پژوهش ارائه اصول و راهکارهایی در جهت ارتقا آرامش و رضایت ساکنان فضاهای مسکونی با استفاده از طراحی های انعطاف پذیر است که توسط مطالعات کتابخانه ای در حوزه روانشناسی محیط و همچنین اصول انعطاف پذیری و در ادامه با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی به بیان نتایج می پردازد که اعم از اولویت بندی میزان تاثیر انواع روشهای رسیدن به انعطاف پذیری در فضاهای مسکونی بر روان انسانهاست .

انعطاف پذیری ، فضاهای چند منظوره، فضاهای مسکونی ، آرامش ساکنان