اصغر عابدینی - دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه ارومیه
سوما محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه ارومیه
هانیه مکرم - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه ارومیه
محمد محمدنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری، دانشگاه ارومیه

امروزه با گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت فضاهای سبز شهری و همچنین اراضی باغی که در اطراف شهرها قرار دارند در حال تغییر کاربری می .باشند شهرها و روستاها به فضاهای سبز احتیاج دارند به همین جهت حفاظت از این فضاها و جلوگیری از تبدیل آنها به فضاهای مسکونی ضروری است . طی دهه های گذشته با وجود قانون حفظ وگسترش فضای سبز در شهرها، مدیریت شهری نتوانسته مانع تخریب باغ ها در شهر ارومیه شود. عدم تناسب مجازات با جرم و ضعف در اجرای قانون منافع حاصل از تخریب باغ را بیش از هزینه های آن برای فرد متخلف نموده و سبب نگرش مثبت فرد به کسب سود و تخریب باغها شده است . مطالعات و مشاهدات نشان دهنده حرکت از تراکم و انسجام اراضی سبز شهر به سمت پراکندگی و خرد شدن بوده چنانچه از باغهای بسیار جز لکه هایی پراکنده چیزی باقی نمانده که بیانگر عدم بازدارندگی قانون و ادامه رفتار غیر قانونی تخریب و تغییر کاربری باغ ها به انحای مختلف درارومیه بوده است . مطالعه حاضر در تحلیل و واکاوی عدم موفقیت مدیریت شهری در ممانعت از تخریب باغ ها و فضای سبزی در شهر ارومیه در با وجود قوانین مرتبط با حفاظت از محیط زیست شهری به این نتیجه دست یافت که نبود مجازاتهای موثر در کنار مدیریت ناکارآمد و نبود مشوق های مناسب از مهم ترین عوامل ایجاد شرایط موجود است . از همین رو برای حل مسائل فوق توصیه می گردد علاوه بر تلاش در جهت تدوین قانونی روزآمد با کیفر گذاری مناسب و مدرن سعی شود حکمرانی زیست محیطی در مدیریت شهری برقرار گردد تا با اصلاح خلاءهای قانونی و مدیریتی بتوان محیط زیست شهری را با کمترین آسیب حفظ احیاء و ارتقاء بخشید.

قوانین و مقررات، فضا های سبز شهری ، تخریب محیط زیست ، ارومیه