اسماعیل ضرغامی - استاد گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران، ایران
مهسا میرحیدریان - پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجائی، تهران، ایران

مفهوم طراحی در معماری ، با کمک طراحی بیوفیلیک بر جنبه سبز و پایدار تمرکز دارد. معماری بیوفیلیک ضمن برآورده کردن خواسته ها و تعهدات از نظر طبیعت ، زندگی و امکانات معماری ، ایده ای پایدار است که به انسان و محیط زیست احترام می گذارد. بنابراین ، از منظر توسعه یک محیط زنده قابل سکونت ، طراحی بیوفیلیک یک دیدگاه نوآورانه در معماری است . بررسی ادبیات طراحی نشان می دهد که دستورالعمل ها، استراتژی ها و ویژگی های بیوفیلیک به خوبی تعریف شده اگرچه معیارها در استراتژی های تمرین طبیعت در محیط های ساخته شده کمی متفاوت است ، اما هدف یکسان است . در این مقاله از مطالعات کتابخانه ای بر اساس بررسی مقالات علمی -پژوهشی و کتب مرتبط با معماری بیوفیلیک در طی چندین سال اخیر و رویکردی توصیفی استفاده شده است . از این رو این مطالعه در سدد است با ارائه پیشنهادهایی ترکیبی درباره ی هم افزایی معماری بیوفیلیک با استانداردهای ساختمان سبز برای استفاده در طراحی معماری محیط سبزتر و پایدارتر با استراتژی جامع بیوفیلیک ایجاد کند.

استانداردهای ساختمان سبز، بیوفیلیک ، پایداری ، جدول زمانی تصمیم گیری ، هم افزایی سبز