مهسا زهتاب نجفی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج

از موضوعاتی که در متون اسلامی مورد تاکید قرار گرفته، آداب دوستی است؛ این موضوع در بسیاری از منابعاسلامی در ضمن عناوینی همچون آداب معاشرت، معیارهای دوستی، فضایل اخلاقی مطرح شده است. یکی ازابعاد مربوط به این موضوع، چگونگی آموزش این آداب به کودکان است، که به صورت مستقل مورد توجه قرارنگرفته است. مقاله حاضر کوشیده تا گامی هرچند کوچک در این جهت برداشته و با استفاده از متون اصیلاسلامی راهکارهایی را برای آموزش آداب دوستی به کودکان معرفی کند. مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی به بررسی، دسته بندی و تحلیل آموزه های اسلامی آداب دوستی پرداخته و یافته های خود را به صورتذیل به عنوان راهکارهای آموزش آداب دوستی به کودکان معرفی کرده است: الف. آموزش عملی؛ یعنی الگوبودنوالدین در قالب دوستی: ۱. با خود کودکان و ۲. رفتار دوستانه با دوستان؛ ب. آموزش زبانی مشتمل بر راهکارهایتوصیه های عام، مصداقی و معرفی الگو؛ ج. ترکیب آموزش زبانی و عملی؛ د. تلاش والدین در جهت گزینشدوستان خوب.

آداب دوستی – اجتماعی ، آموزش آداب ، معرفی الگو