سارا تقی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مرتعداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
زینب جعفریان - استاد، گروه مرتعداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسن قلیچ نیا - دانشیار، مرکز تحقیقا ت کشاورز ی و منابع طبیعی مازندران

مراتع از مهمترین اکوسیستم های طبیعی ایران هستند که به دلیل شرایط حساس آنها در کشور، از جمله تحمل فشار زیاد چراییو روند نزولی گرایش وضعیت آنها نیاز به توجه روز افزون دارند، لذا باید هر گونه تلاشی برای مدیریت اصولی تر آنها موردنظر قرار گیرد. از این رو پژوهش حاضر با هدف حاضر ارتباط عوامل فیزیکی خاک در تیپ های مختلف جوامع گیاهی اینمنطقه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.منطقه مورد مطالعه، مرتع زیار واقع در نود و پنج کیلومتری جنوب شرق آمل و زیرحوزه آبخیز رودخانه هراز م یباشد. در منطقه معرف هر تیپ گیاهی، سه ترانسکت ۱۰۰ متری، دوتا در راستای ارتفاع ویکی عمود بر آن به روش تصادفی سیستماتیک مستقر شد سه نمونه خاک از ابتدا، وسط، انتهای هر ترانسکت تا عمق ۲۵ تا۳۰ سانتی متری برداشت شد. رطوبت خاک، درصد رس، شن و سیلت و رطوبت خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد کهمشخصه های فیزیکی خاک در بین تیپ های مورد مطالعه در سطح یک درصد (P<۰.۰۱) و با احتمال ۹۹ درصد دارایتفاوت معنی دار هستند. به عبار ت دیگر درصد رطوبت، رس ، سیلت و شن در بین تیپ های نظر Agropyron ، Astragalus gossypinus ، Onobrychis sativa ، Thymus pubescens ، Bromus tomentolos مراتع زیار دارای تفاوت معنی داری هستند.بیشترین درصد رطوبت خاک در تیپ Thymus pubescens با میانگین ۰۶ / ۶۳ درصد بود. بیشترین و کمترین درصد سیلتخاک به ترتیب در تیپ های Astragalus gossypinus (۳۳/۸۷ درصد) و Agropyron (۲۳/۴۸درصد) مشاهده شد. نتایج درارتباط با درصد رس خاک نشان داد که بیشترین درصد رس در تیپ Astragalus gossypinus با میانگین ۲۷ / ۲۴ درصد بودهاست. همچنین بیش ترین درصد شن نیز در تیپ Agropyron با میانگین ۰۹ / ۵۸ درصد مشاهد شد.

پوشش گیاهی، مرتعداری، جامعه گیاهی، بوم شناسی