رویا تموزی

خطای مدنی در فضای مجازی زمانی محقق میگردد که یکی از کاربران با ابزارهایی که در دست دارد اقدام به تخریب، تغییر، انتقال وکپی برداری از اطلاعات و داده های دیگری می نماید. نسبت به مبنای مسئولیت مدنی ناشی از فعالیتهای اینترنتی نظریات مختلفیارائه شده که در نظام حقوقی ایران همچنان نظریه تقصیر به عنوان مبنای مسئولیت مدنی ناشی از ارتباطات اینترنتی پیشنهاد گردیدهاست. در حقوق انگلیس این نظریه برای توجیه است به مسئولیت ناشی از حملات بدافزاری پیشنهاد شده و گفته شده با ورود بدافزار به سیستم اشخاص در حقیقت عنوان مجرمانه ای چون ورود غیرقانونی محقق گردیده است. در حالی که در نظام حقوقی مارخسارات ناشی از بد افزار با اتلاف بیشتر سازگار است. از مهمترین مصادیق ایراد خسارت می توان به سرقت اطلاعات قربانی،تخریب و از بین بردن اطلاعات و داده های سیستم، تغییر این اطلاعات، ایجاد فایل های کاذب در سیستم اشاره کرد. دیگر اسبابمسئولیت مدنی ناشی از ارتباطات اینترنتی، نقض حقوق معلم در دنیای ارتباطات مجازی است. عمده ترین موارد نقد کپی رایتتوسط ارائه دهندگان خدمات اینترنتی رخ می دهد. در مورد نقض حقوق معلم از طریق وب سایت ها بایستی گفت، استفاده ازگرافیک برای انتقال اطلاعات به کاربر ها یکی دیگر از مصادیق نقض حقوق معلم توسط سازندگان وب سایت ها در ارتباطاتاینترنتی است. گرافیک ها بعد از تصاویری در ارتباطات اینترنتی مورد استفاده قرار می گیرند به طرق مختلفی ایجاد می شوند. سببدیگر مسئولیت مدنی در فضای اینترنت ویترین غیر مجاز است. اتفاق میافتد شرکتهای مخابراتی و یا ارائه دهنده سرویس اینترنتیدر فیلتر کردن سایت دچار اشتباه می گردند و سایتی که محتوای مجرمانه ای ندارد فیلتر نموده و از دسترس خارج می نمایند. ازعلایم تجاری از دیگر مواردی است که ممکن است کتاب مسئولیت مدنی را در فضای اینترنت فراهم نماید. به طور کلی نقص علایمتجاری در اینترنت زمانی رخ میدهد که یک شخص از علامت اشخاص دیگر به گونه ای استفاده می کند که احتمال گمراه شدن،اشتباه یا فریفتن عمومی و مصرف کنندگان اینترنت برود. این احتمال گمراه شدن می تواند به آن صورت باشد که تولیدات و خدماتخوانده همانهایی هستند که تولیدات و خدمات مالک تجاری، یا اینکه خواننده به نحوی شریک، وابسته، مورد تایید، یا مورد حمایتمالک علامت تجاری یا دارای مجوز است.

مسئولیت مدنی، اینترنت، ایران