شمسی پارسا - دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد
عباسقلی محمدی - عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد

توصیف نوعی بیان از سوی گوینده به عنوان شناسنده شی در جهان بیرون، برای رسیدن به شناخت است. در ادبیات هدف از توصیف، ارائه تصویری عینی از تجربه انسان نسبت به یک صحنه، شخص یا احساس، از رهگذر واژه هاست. توصیف از مسایل برجسته شعر معاصر است و نیما آن را جزو مسایل محوری نگاه تازه خود قرار داده است. مساله این تحقیق بررسی این دیدگاه ها در منظومه سریویلی اوست. در این نوشتار انواع توصیف، تکنیک های بیانی و کارکردهای توصیف بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که توصیف در این منظومه بیشتر ابژکتیو (عینی) است تا سوبژکتیو (ذهنی)، تکنیک های بیانی دستوری نیز کاربرد بیشتری دارند تا تکنیک های شاعرانه، کارکرد توصیف شامل زیبایی آفرینی، واقعیت بخشی، بیان اغراق و کارکرد نمادین است. نیما در این منظومه توانسته است نظریه شعری خود را که نزدیک کردن شعر به نثر موزون، از یک طرف و اهمیت مشاهده دقیق، توصیف و روایت در شعر، از طرف دیگر است، به تصویر بکشد.

توصیف, نیما یوشیج, منظومه سریویلی