ابوذر گلشنی
محمد حسین جعفری
محمد حسین کریمی

حقوق مالی زوجین مسئله ای است که مورد توجه ویژه اسلام و نظام حقوقی ایران است، زوجین اگر به حقوق مالی خود واقف باشند خانه و خانواده به محیطی امن برای زوجین و فرزندان بدل خواهد شد که زمینه رشد و شکوفایی افراد خانواده را فراهم می سازد. یکی از حقوقی که بین زوجین حاکم است مهریه است که شرع و عرف به آن توجه ویژه دارند. مهریه به عنوان نشانه ی صداقت مرد برای زن است و باید کانون خانواده را گرم و زندگی را آرامبخش کند، اما گاهی این حق باعث از هم پاشیده شدن خانواده و ایجاد مشکلات اجتماعی، معیشتی برای کلیه اعضای خانواده می شود، گاه زن مهریه را به عنوان اهرم فشاری قرار می دهد که زندگی خود را نگه دارد که این امر باعث بروز مشکلات در زندگی زناشویی شده است، هدف از انجام این تحقیق بررسی مسئله میزان مهریه و تعیین حداقل و حداکثر آن بوده است و نقش قانونگذار و حاکمیت در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته شده است، نتایج بررسی ها نشان داد که اصل شرع، قانون و عرف بر تراضی طرفین در مسئله مهریه می باشد اما گاه فقها، حکومت اسلامی و قانون بر اساس مقتضیات زمان تغییراتی در میزان مهریه داده اند. از سوی حاکمیت همواره سعی کرده با سیاستگذاری های متفاوتی از پایداری کانون خانواده مراقبت کند از جمله آموزش های تنظیم خانواده اما مسئله مهمی که در آموزش مورد غفلت قرار گرفته است، عدم آموزش مسائل حقوقی به زوجین بوده که این دانش حقوقی برای طرفین نکته بسیار مهمی است برای عملگرایی طرفین به تعهداتشان در قبال حفظ کانون خانواده.