امیر محمودی فرد - دانشجوی دکترای تخصصی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران.
جواد پنجه پور - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحداصفهان(خوراسگان)، اصفهان، ایران
هرمز اسدی کوهباد - گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.

چکیده"ولایت الهی" و "قانون الهی" قرین همدیگر هستند. یکی از منابع قانون الهی، سنت است. سرچشمه این منبع اسلامی، دو مجموعه بزرگ اسلامی است؛ به نام های "کتب اربعه" و "صحاح سته"، که تدوین این دو متفاوت از یکدیگرند. نگارنده در این مقاله با استناد به شواهد قرآنی و احادیث فریقین و دلایل عقلی، قانونگذاری بعد از نبی اکرم را به اهل بیت او مختص می داند؛ و اصطلاح خلفاء و امراء دوازده گانه در کتب روائی فریقین اشارت به قانونگذاران معصومی دارد که ضرورت متابعت از آنان به عنوان اصلی ترین ملاک اسلامی بر همه مسلمانان ضروری است. زیرا یکی از ملاکهای اسلامی، ولایت است که اساس صحت ملاکهای دیگر اسلامی است. این ملاک در کتب اربعه به طور صریح به عنوان نشانه اسلامی بودن قلمداد شده و اصحاب صحاح سته، به صورت های متفاوتی، به ضرورت ولایت اهل بیت اذعان نموده اند. نگارنده سعی نموده عرصه را برای عرضه به اصحاب صحاح سته بدهد تا ولایت اهل بیت بر مسند حاکمیت نشانده شود و مسلمانان حقیقت قوانین الهی را از این راه رهنمون شوند.

کلید واژه ها: ولایت الهی, قانون الهی, خلفا یا امراء دوازده گانه, کتب اربعه, صحاح سته