بررسی مبانی فقهی تعلق دیه در وصیت به اهدا و پیوند عضو حسین بهرامی اقدم[۱] چکیده موضوع تحقیق حاضر بررسی مبانی فقهی تعلق یا عدم تعلق دیه بر قطع عضو میت مسلمان بنا بر وصیت او بر اهدای عضو و پیوند آن است. در لزوم پرداخت دیه در صورت عمل به این وصیت بین فقیهان اختلاف دیدگاه وجود دارد. این اختلاف ناشی از اختلاف در مبنای استنادی همانند اطلاق دلیل ثبوت دیه بر جرح، دایر مدار بودن دیه بر جنایت و تفسیر جنایت بر هر گونه جرح و آسیبی، ضمانی بودن دیه و سایر ادله است. با نظر به این که جمع بندی دیدگاه های مختلف و توجه انتقادی به مبانی آن ها در استنباط دیدگاه صحیح از اهمیت دوچندانی برخوردار است، این نوشتار می کوشد با بازخوانی دیدگاه ها و بیان ادله مطرح، حکم مسئله پیش گفته را از کتاب و سنت استنباط نماید. دیدگاه نهائی تحقیق حاضر عدم تعلق دیه مطلقا بر اساس منع اطلاق ادله از یکسو و اقتضای اذن اهدای عضو بر برئ کردن ذمه اقدام کننده به این وصیت بر فرض ثبوت دیه از سوی دیگر است. واژگان کلیدی: دیه، دیه قطع عضو میت، وصیت به اهدای عضو، دیه پیوند عضو اهدایی. ·