احسان حاجی عظیمی
علی خوانین
مجید آقاجانی
اردلان سلیمانیان

اهداف: تنش­ های حرارتی یکی از آلاینده­ های فیزیکی زیان­ آور محیط کار است. در صورت عدم کنترل استرس­ های گرمایی، طیف گسترده ­ای از عوارض و بیماری ­ها، از اختلالات خفیف مثل سوزش تا شرایط مرگ ­آور نظیر شوک­ گرمایی ممکن است ایجاد شود. هدف از این تحقیق، بررسی تنش های حرارتی در یکی از کارخانجات ذوب فلزات به ­وسیله شاخص WBGT و ارایه راه ­کارهای کنترلی بود.   روش­ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، چهار ایستگاه کاری یکی از کارخانجات ذوب فلزات تهران که کارگران آنها در مواجهه مستقیم و غیرمستقیم با گرما بودند، انتخاب شدند و مراحل اندازه ­گیری و ارزیابی تنش حرارتی در چهار روز پیاپی از روزهای نیمه مرداد ۱۳۸۵ در آنها انجام شد. از دماسنج ­های شیشه­ ای، تر چرخان، گوی­سان استاندارد و کاتا نقره­ اندود با فاکتور کاتا ۴۲۰ و دامنه ۵۲ تا ۵۵ درجه سانتی­گراد به­ ترتیب برای اندازه­ گیری دمای خشک، تر طبیعی، تابشی و سرعت جریان هوا استفاده شد. داده ­ها با آمار توصیفی و به ­صورت دستی تحلیل شد.   یافته­ ها: WBGT در تابستان ۱۳۸۵، در اتاق کنترل خط نورد و قسمت برش کمتر از حد استاندارد بود. WBGTTWA سکوی ذوب­ ریزی معادل ۴۹/۲۷ درجه سانتی­گراد برآورد شد که نشان داد کارگران این قسمت در مقایسه با مقدار حد آستانه مجاز مواجهه با گرما طبق پیشنهاد ACGIH ، با تنش حرارتی بیشتر از حد مجاز مواجه بودند.   نتیجه ­گیری: در سکوی ذوب ­ ریزی، شرایط جوی در فصل تابستان برای انجام کار مساعد نیست و باید تدابیری برای کنترل گرمای تابشی اندیشیده شود.

کلیدواژه ها: استرس گرمایی, شاخص WBGT, ذوب فلزات