فاطمه حیدری
مصطفی قانعی
ابوالفضل صالحی
مسعود کریملو
هاشم شمشادی

اهداف. اندازه ­گیری­ های آیرودینامیک، از روش ­های مفید و متداول بالینی برای کسب اطلاعات عینی در مورد عملکرد آوایی است. هدف از این مطالعه، بررسی آیرودینامیک­ های گفتار به­ دنبال مواجهه تنفسی با گاز خردل و مقایسه آن با افراد عادی بود.   روش­ ها. این پژوهش مورد- شاهدی در سال ۱۳۸۶ انجام شد. ۱۹ مرد شیمیایی ناشی از گاز خردل به­ عنوان گروه مورد و ۲۰ مرد به ­عنوان گروه شاهد به ­روش نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری دستگاه ST۱ Dysphonia (ساخت شرکت .G.M) بود. متغیرهای ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، میانگین سرعت جریان هوا در طول آواسازی و حجم کلی بازدم اندازه­ گیری شدند. مقادیر شاخص ­های سرعت آوایی و میزان آواسازی نیز مورد سنجش قرار گرفتند. همبستگی بین متغیرهای مورد مطالعه در هر دو گروه نیز مورد بررسی قرار گرفت. داده ­ها با نرم­ افزار آماری SPSS ۱۱ و آزمون­ های تی­ مستقل و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ­ها. در کلیه متغیرها به ­جز میانگین سرعت جریان هوا، اختلاف آماری معنی داری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (۰.۰۵>p). طبق نتایج همبستگی بین زمان آواسازی و ظرفیت حیاتی و حجم آواسازی و زمان آواسازی در گروه بیمار همبستگی معنی­ دار وجود داشت، درحالی که در گروه کنترل این همبستگی وجود نداشت. نتیجه ­گیری. بیماران شیمیایی با گاز خردل در شاخص­ های ظرفیت حیاتی، زمان آواسازی، حجم آواسازی، شاخص سرعت آوایی، حجم کلی بازدم و میزان آواسازی اختلال دارند.

Keywords: Speech, mustard gas, Inhalation Exposure