سمیرا اولادیان - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، واحد ولی آباد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سرسختی روانشناختی دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح مورد استفاده از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعال در شهر تنکابن در سال ۱۴۰۰ بود. با استفاده از روش نمونه گیری دسترس ۳۰ نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و کنترل ۱۵ نفر قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرسختی روان شناختی اهواز استفاده گردید. آزمودنی های گروه های آزمایشی به مدت ۹ جلسه و هفته ای یک بار و هر جلسه ای به مدت ۹۰ دقیقه تحت آموزش شناختی رفتاری ویلدر موت (۲۰۰۸) قرار گرفت در حالیکه گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات سرسختی روانشناختی دانش آموزان در گروه درمان شناختی رفتاری در مرحله پس آزمون نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل معنی داری بوده است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر سرسختی روانشناختی دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی تاثیر دارد.

درمان شناختی رفتاری، سرسختی روانشناختی، دانش آموزان، اختلال بیش فعال