مازیار حسنوند - کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد

معلمی شغل بسیار مقدس،طاقت فرساودارای استرس است ، امروزه در بسیاری از سازما ن ها بخصوص آموزش و پروش، نوعی تمایل به افزایش نرخ جابه جایی، کاهش رضایت شغلی، افزایش میزان غیبت از کار، گسترش بیگانگی از کار و فقدان احساس مسئولیت پذیری کارکنان و به طور کلی عدم هویت یابی اعضا با سازمان خود، مشاهده می شود. فرسودگی شغلی معلمان پیامدهای زیانباری در آموزش و پرورش، خانواده، زندگی اجتماعی و فردی بر جای می گذارد. از مهمترین آنها می توان به غیبت زیاد کارکنان در مدارس، تاخیر متوالی، شکایت های مختلف روان تنی، کشمکش و تضاد در محیط کار با دانش آموزان، تغییر شغل و در نهایت ترک خدمت اشاره کرد. با توجه به اثرات منفی فرسودگی شغلی بر عملکرد فرد که به صورت کاهش درآمد و موثر بودن در محل کار، غیبت از محل کار، ترک حرفه، مشکلات خانوادگی و زناشویی، استفاده از الکل و مواد مخدر، افسردگی و حتی خودکشی می باشد، شناخت این سندرم و عوامل موثر در ایجاد آن و در نهایت پیشگیری از وقوع این سندرم از اهمیت خاصی برخوردار می گردد. بنظر می رسد فرسودگی شغلی درمیان معلمان ابتدایی ومدیران بیشتر ازدیگر معلمان است، افزایش سن وگذشت خدمت با فرسودگی شغلی رابطه معکوسی دارند.کمبود امکانات رفاهی،آموزشی،سطح تحصیلات،حقوق ودستمزد ووضعیت استخدام برقرسودگی شغلی معلمان موثراست. با تشویق های به جا وبه موقع،افزایش امکانات درمحل های کار،افزایش دستمزد وحقوق می توان ازروند فرسودگی شغلی جلوگیری نمود.

فرسودگی شغلی، معلمان، آموزش و پروش، دانش آموزان