فرزانه صادقی بخی
مرضیه بلورچیان
لیلا فرجی پول
هما کسرائی فر
راضیه ساکی

تربیت اخلاقی ودینی یعنی شناخت آموزه های دین،تبدیل این شناختها به باورهای قلبی و به کاربستن این باورها در رفتارهای فردی و اجتماعی.در نتیجه،افراد در فرایند تعلیم و تربیت دینی، به گونه ای تربیت میشوند که در گرایشهایشان نسبت به زندگی،اعمال و تصمیمهایشان و در برخورد با تمام امور،همواره حاکمیت ارزشهای الهی را احساس کنند.در چنین نظامی علاوه بر ایجاد نظم ذهنی، دانش آموزان به گونه ای تربیت میشوند که،دانش را صرفا برای ارضای کنجکاویهای فکری یا منافع دنیوی کسب نمیکنند،بلکه منطقی و متقی بار میآیند و فراهم آوردن موجبات رفاه مادی،معنوی و اخلاقی خانواده، ملت، خود و دیگران را وجهه ی همت خویش قرار میدهند.در این نوع از تربیت،هدف تنها کسب معرفت نیست،بلکه رشد و شکوفایی موزون همهی ابعاد وجودی انسان مورد توجه قرار دارد.اهمیت معلم در اسلام، بیانگر نقش و کاربرد او در جامعه است.اگر نقش معلم حیاتی نبود اسلام تا این حد به او بها نمیداد.

اسلام-معلم-قران-نقش وکاربرد دین.