حسین فراهانی - عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان
احمد رومیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه زنجان
محمد ولائی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه زنجان

امروزه توسعه و پیشرفت صنعت گردشگری به عنوان رویکرد جدید برای توسعه و بهره وری اقتصادی، در برنامه ها و طرح های توسعه مناطق جایگاه ویژه ای یافته است. این صنعت به عنوان یکی از پردرآمدترین فعالیت های جهانی دارای اثرات چشم گیر اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی می باشد. گردشگری مذهبی یکی از قدیمی ترین و پر رونق ترین گردشگرهای گذشته و حال حاضر در سراسر جهان است که قدمت آن به شکل گیری فرهنگ دینی می رسد وبه دلیل ابعاد، و ساختار و کارگردش، توانسته خود را در متن گردشگری جهان جای دهد. از میان انواع گردشگری، گردشگری مذهبی یکی از پررونق ترین آنها محسوب می شود این مسئله در کشور ما ایران به جهت بافت مذهبی و همچنین جاذبه های زیارتی که در آن وجود دارد اهمیت بیشتری می یابد و می تواند موجبات افزایش سرمایه گذاریهای کلان و خرد در نواحی روستایی، خوداشتغالی روستائیان، توسعه گردشگری روستایی، شناخت جاذبه های تاریخی، طبیعی، مذهبی و خدمت رسانی بهتر به روستائیان را سبب شود. در همین راستا در کشور ما در یک دهه اخیر توجه به مناطق و جاذبه های گردشگری مذهبی در سطح استان ها با هدف توسعه منطقه ای مورد توجه قرار گرفته است. هدف از نگارش این مقاله تحلیلی بر توسعه گردشگری مذهبی شهرستان میاندوآب (بخش مرحمت آباد) می باشد تا بتواند راهکاری مناسب برای توسعه گردشگری در سطح منطقه ایجاد کند. روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی- تحلیلی است و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و پیمایش میدانی، در محدوده مورد مطالعه صورت گرفته است و برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از روش هایی مانند مشاهده و مصاحبه با مردم و مسئولین نهادها استفاده شده است. نتیجه این مطالعات نشان می دهد گسترش گردشگری مذهبی ضمن ایجاد اشتغال و درآمد برای گروه هایی مختلف جامعه روستایی می تواند باعث گسترش امکانات و زیربناها، گسترش سرمایه گذاری ها، توسعه و بهبود حمل و نقل روستایی، احیاء و حفاظت از جاذبه های تاریخی، احداث تسهیلات اقامتی برای گردشگران و در نهایت باعث توسعه و پیشرفت روستاهای منطقه شود.

گردشگری مذهبی، توسعه روستایی، بخش مرحمت آباد (شهرستان میاندوآب)