علی ا کبر نصیری بستی - کارشناسی مهندسی صنایع گرایش برنامه ریزی و تحلیل سیستم ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ابهر،کارمند شهرداری رشت

امروزه نیروی انسانی مهمترین وبا ارزش ترین دارایی وعامل ایجادکننده قابلیت های اصلی هر سازمان به شماررفته وعامل انسانی منبع راهبردی برای سازمانهامحسوب می شود.از این رو منابع انسانی از عوامل تاثیر گذار بر توسعهشناخته می شودودرک اهمیت مدیریت منابع انسانی وتوسعه آن از مهمترین عوامل در افزایش موفقیت سازمان استزیرا تنها مزیت رقابتی پایدارسازمان،انسانهای مشغول به کار در آن هستند.به عبارت دیگر نقش انسان ها به عنوانمهمترین دارایی سازمان در پیشبرد اهداف و ارتقای سازمان ها در سطوح ارائه خدمات بسیار حائز اهمیت می باشد.به طوری که عموم صاحبنظران بر این عقیده اند که منابع انسانی پایه و اساس تغییر و تحولات زندگانی بوده و بهواقع توسعه ملی بر حول محور نقش نیروی انسانی تحقق می یابد. برای این اساس نقش توانمند سازی منابع انسانیاز اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. توانمندسازی، ظرفیت های بالقوه ای را برای ارتقای بهره وری سازمان و بالفعلدرآوردن آن به کار می گیرد. جذب نیروی دانشگر، خلاق و مستعد، توسعه منابع انسانی از طریق ارتقای دانش وگسترش آن، معماری بنای فرهنگ سازمانی و تقویت روحیه مشارکت در انجام کارهای گروهی، طراحی و بکارگیرینظام کارا و اثربخش ارزیابی عملکرد و جبران خدمات شهر و در نهایت برنامه ریزی و کنترل اثربخش خدمات، همگیموید بخشی از تلاش های مدیران منابع انسانی در جهت نیل به تعالی سازمانی و اهداف راهبردی و استراتژیک می باشد.

منابع انسانی ، کیفیت، توسعه، سازمان