مژگان عدالت پناه - دانشجوی کارشناسی، گروه روان شناسی و علوم تربیتی، واحد قائنات، دانشگاه آزاد اسلا می، قائنات،ایران.
وحید فلاحتی - دکتری روانشناسی تربیتی، مشاور آموزش و پرورش، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائنات.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی درمانی بر پرخاشگری دانش آموزان پسر پایه دوم با نیاز ویژه آموزشپذیر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر، را کلیه ی دانش آموزان با نیاز ویژه آموزشپذیر مقطع ابتدائی در سال ۱۴۰۱ بودند، تشکیل دادند (بر اساس آمار بدست آمده از مسئولین این مراکز ۴۰ نفر). تعداد ۲۰ نفر از دانش آموزان پسر پایه دوم با نیاز ویژه آموزشپذیر که دارای علاقمندی از طرف والدین بودند انتخاب و وارد طرح شدند که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. این افراد نمرات بالایی در پرسشنامه پرخاشگری کودکان با نیاز ویژه B. D. Gh (۱۳۸۷) کسب کردند، انتخاب و به تصادف در گروه آزمایش و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش جلسات بازی درمانی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ایدریافت نکردند در پایان هر دو گروه مجددا به پرسشنامه های تحقیق پاسخ دادند (پس آزمون). اطلاعات پس از جمع آوری با نرم افزار SPSS-۲۲ تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان د اد که بازی درمانی بر پرخاشگری دانش آموزان با نیاز ویژه آموزشپذیر، تاثیر مثبت دارد. در نتیجه این شیوه درمانی در مدارس دارای کودک با نیاز ویژه کاربرد مهمی دارد.

بازی درمانی ، پرخاشگری، با نیاز ویژه