محمود قلعه نویی - دکترای شهرسازی. دانشار و مدیر گروه شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان، گروه ش
حمیدرضا عطائی نجف آبادی - کارشناس ارشد طراحی شهری، مربی دانشگاه غیرانتفاعی سپهر اصفهان
احمد فتحی نجف آبادی - کارشناس ارشد مرمت و احیاء بافت ها و بناهای تاریخی، مربی دانشگاه غیر انت
محمدرضا کمالی دولت آبادی - کارشناس ارشد معماری، مربی دانشگاه پیام نور واحد دولت آباد

شهر همچون موجودی زنده، شکل خود را پیوسته از تعامل جغرافیای طبیعی و مصنوعی اطراف خود باز می یابد. به عبارت دیگر پیوند جغرافیای طبیعی و مصنوعی یک شهر موجب ایجاد روابطی بین انسان، م کان (محیط)، زمان و کارکرد می شود که از برآیند این روابط، ریخت شهر شکل می گیرد. ریخت شناسی (مورفولوژی) شهری در حقیقت به مطالعه شکل شهر در بستر جغرافیای طبیعی آن می پردازد و به صورت نظام مند به بازشناسی فرم، شکل، نقشه، ساختار و کارکردهای بافت مصنوعی شهرها و همچنین منشاء و شیوه تکامل این بافت ها در طول زمان می پردازد. جسم شهر، پرورش یافته تعامل بین کاربری اراضی، ساختار ابنیه، الگوی قطعات ساختمانی و الگوی معابر در بستر زمانی و مکانی خویش می باشد و می توان گفت شهرهای توریست پذیر توانسته اند تعامل بهتری بین این موارد ایجاد نمایند. این مقاله به اتکاء بررسی های انجام شده نشان می دهد که مطالعه ریخت شهر بعنوان یک محیط کالبدی تا چه حد می تواند در بازشناسی صحیح امکانات و محدودیت های یک شهر مؤثر باشد و چگونه با مدیریت صحیح این امکانات و محدودیت ها می توان به تقویت صنعت گردشگری و همچنین ارتقاء سطح کیفی زندگی شهروندان دست پیدا نمود. در راستای دست یابی به این هدف به وسیله بازشناسی ریخت شهر نیاسر بعنوان یک شهر توریست پذیر، به بیان رابطه موجود میان اجزاء این شهر و چگونگی شکل گیری آنها در تعامل با جغرافیای محیط پرداخته شده است. در نهایت با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی و دسته بندی اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های سنجش وضعیت راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان و ارتقاء صنعت گردشگری در این شهر ارائه شده است.

نیاسر، جغرافیای طبیعی، جغرافیای مصنوعی، ریخت شناسی، صنعت گردشگری