معصومه فخری - کارشناس پژوهشی موسسه پژوهشهای برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی، تهران، ایران.
محمدرضا فرزانه - عضو هیات علمی گروه پژوهشی مهندسی محیط زیست و پایش آلایندهها، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار،سازمان حفاظت محیط زیست،تهران. ایران.
فائزه بنی مصطفی عرب - پژوهشگر، کارشناسی ارشد ریاضی مالی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

بخش کشاوری از اصلی ترین عوامل انتشار گازهای گلخانه ای است و در عین حال اثر زیادی از پدیده تغییر اقلیم می پذیرد که شامل کاهش بهره وری و کیفیت محصولات کشاورزی به دلیل افزایش دما، افزایش علف های هرز و آفات، حوادث کشاورزی مانند تنش رطوبتی و خشکسالی و فرسایش خاک می شود. قاعده گذاری اقلیمی، یکی از مهم ترین تلاش های صورت گرفته برای مواجهه با تغییر اقلیم در بخش کشاورزی است. در این پژوهش، قوانین مرتبط با تغییر اقلیم در بخش کشاورزی در کشورهای توسعه یافته، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در مجموع، ۳۶ قانون در ۲۸ کشور توسعه یافته تصویب شده است.. در گام اول، روند زمانی این قوانین بررسی شد و ملاحظه می شود که توجه به بخش کشاوری در قوانین تغییر اقلیم، از سابقه طولانی برخوردار است و تصویب قوانین از سال ۱۹۵۷ آغاز شده و تا سال ۲۰۲۱ نیز ادامه داشته است در گام دوم، بررسی مکانی نشان می دهد که قاره اروپا بیشترین سهم از این قوانین را به خود اختصاص داده است و همچنین کشورهای لهستان، سوئد و کره جنوبی هر یک با ۳ قانون، به طور مشترک در رتبه اول قرار دارند. در گام سوم تجزیه و تحلیل محورهای موضوعی صورت گرفت و نشان داده شد که قوانین در ۶ محور موضوعی، دسته بندی می شوند که بیشترین سهم، متعلق به محور کاهش انتشار است. بررسی زمانی محورها نیز حاکی از این است که محور سازگاری، پیش تر از سایرین مورد توجه قرار گرفته است. همچنین بررسی مکانی قوانین نیز نشان می دهد که قاره اروپا در اکثر محورها دارای بیشترین قانون است.

قاعده گذاری اقلیمی، کشاورزی، کشورهای توسعه یافته.