رضا چالمه - دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز. (نویسنده مسئول)
فاطمه عبدالهی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی موسسه آموزش عالی فاطمیه س شیراز.
ساناز باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی موسسه آموزش عالی فاطمیه س شیراز.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های ارتباطی زوجین در رابطه بین سبک های دل بستگی ایمن و ناایمن با بخشش در خانواده در زنان متاهل بود. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی مبتنی بر تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان متاهل شهر شیراز بودند. نمونه این جامعه آماری به روش نمونه گیری در دسترس، ۲۰۲ نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های سبک های دل بستگی (بارتولومیو و هوروتیز،۱۹۹۱)، سبک های ارتباطی زوجین (مبلر-نانالی و اکمن، ۲۰۰۶) و بخشش در خانواده (پولارد و همکاران، ۱۹۹۸) بود. یافته های حاصل از این پژوهش نشان دهنده آن است که سبک های دل بستگی پیش بین مستقیم و معنی دار بخشش در خانواده بودند. هم چنین سبک های ارتباطی زوجین نیز توانست بخشش در خانواده را به طور معنی داری پیش بینی کند. علاوه بر این سبک های دل بستگی نیز پیش بین معنی دار سبک ارتباطی زوجین بود. درنهایت نتایج بیانگر این بود که سبک های ارتباطی زوجین توانست در رابطه بین سبک های دل بستگی و بخشش در خانواده نقش واسطه ای ایفا نماید. نتایج حاصل نشان دهنده آن است که سبک های دل بستگی ایمن و ناایمن و سبک های ارتباطی زوجین ازجمله متغیرهای تاثیرگذار بر بخشش در خانواده می باشند و لازم است موردتوجه کارشناسان و متخصصان حوزه خانواده قرار گیرند.

سبک های ارتباطی زوجین، سبک دل بستگی ایمن، سبک دل بستگی ناایمن، بخشش در خانواده، زنان متاهل.