ارزیابی شرایط بیوکلیماتیک انسانی شهر بجنورد با استفاده از شاخص PMV

امروزه بررسی وضعیت بیوکلیمایی انسانی، پایه و اساس بسیاری از برنامه ریزی های عمران ناحیه ای، بویژه در زمینه مسائل شهری و سکونتگاهی، معماری، جهانگردی، بهداشتی و درمانی است. در مطالعه صورت گرفته؛ داده ها و اطلاعات مورد نیاز از سازمان هواشناسی کشور برای ایستگاه سینوپتیک بجنورد در دوره آماری 30 ساله (1997-2007) استخراج، به صورت روزانه مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. وضعیت بیوکلیماتیک انسانی منطقه، نیز با استفاده از شاخص نظر سنجی متوسط پیش بینی شده (PMV) بررسی شده، نتایج از طریق نرم افزار Ray man مورد تحلیل قرار گرفته است. مشخص گردید دوره مطلوب آسایشی در منطقه، منحصر به ماههای اردیبهشت، شهریور و مهر می باشد، این ماهها بهترین شرایط بیوکلیمایی را دارا می باشند. در ایام دیگر سال، همواره تنش گرمایی کم تا متوسط و تنش سرمایی کم تا بسیار شدید وجود دارد. تقویم بیوکلیمایی منطقه با دقت بالا، بصورت روزانه، تهیه و تحلیل شده است. از آنجا که بازه آماری مطالعاتی دراز مدت بوده، امکان تأثیر تغییرات غیر نرمال پارامترها به حداقل ممکن رسیده، تقویم بیوکلیمایی ارائه شده از دقت مناسبی برخوردار است. قابلیت استفاده در برنامه ریزی های ناحیه ای با تأکید بر سلامت انسانی، استقرار سکونتگاههای انسانی و گردشگری را دارا می باشد.

Keywords:

بجنور , برنامه ریزی ناحیه ای , بیوکلیماتیک انسانی , شاخص PMV