زینب جعفری - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه
رضا شهی پور - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان امام رضا اندیمشک
مریم محتشم نیا - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور تایباد
سیده مهین حسینی فر - کارشناسی زمین شناسی دانشگاه دولتی بیرجند

یادگیری تلفیقی رویکردی جدید در نظام آموزشی است. در این رویکرد جدید، معلم و یادگیرندگان با بهرهگیری از فناوریهای جدید اطلاعاتی و ارتباطی قادرند محیطهای یادگیری جدید و متنوعی را، علاوهبر کلاسهای حضوری، خلق و یادگیری را تسهیل کنند.آموزش تلفیقی ترکیبی از آموزش چهرهبهچهره با آموزش به کمک رایانه است تا فرصت و امکان تعامل و بازخورد را در سطوح بالای یادگیری آسان کند. در واقع، این روش باعث تسهیل یادگیری به وسیله ترکیب موثر حالات ارائه، مدلهای آموزش و شیوه های یادگیری میشود. آموزش تلفیقی رویکرد نوینی است که در آن برای آموزش یک دوره، از ترکیبی از وسایل و تجهیزات الکترونیکی و نیز ترکیبی از شیوه های یادگیرندهمحور و معلممحور استفاده میشود. اصطلاح دیگر با معنی مشابه، »یادگیری توزیعی« است که به معنای همگرایی آموزش از راه دور سنتی و آموزش مبتنی بر رایانه است. با ظهور رسانه های برخط و با افزایش جمعیت یادگیرندگان و تاکید بیشتر بر یادگیری مستمر، این دو موقعیت، برخلاف گذشته از یکدیگر جدا نیستند. از این رو، چنین محیطی میتواند یادگیری فعال را ترغیب کند، تعامل بین یادگیرندگان، معلم و منابع یادگیری را افزایش دهد، سازوکارهای ارزشیابی تکوینی و پایانی را به سهولت در اختیار معلم و یادگیرنده قرار دهد و زمینه پرورش برخی از مهارتهای اساسی مثل حل مسئله، تفکر انتقادی، مهارتهای اجتماعی و خلاقیت را فراهم کند.پژوهش حاضر به بررسی یادگیری تلفیقی بعنوان راهکاری برای پیشرفت تحصیلی دانش اموزان میپردازد.

آموزش و پرورش, آموزش تلفیقی, یادگیری، ، دانش آموز.