خدیجه کریمی نسب - کارشناسی ارشد، رشته زبان و ادبیات فارسی، گروه ادبیات، دانشگاه آزاد واحد اردبیل، ایران

فرقه حروفیه یکی از فرقه های تاویل محور بعد از حمله مغول است که شیوه ی تاویل را از اسماعیلیه آموخته بودند. حروفیان خودشان را اهل تاویل و اهل باطن می نامیدند. آنان انسان گرایانی بودند که همه چیز را به نفع انسان تاویل می نمودند. سید عمادالدین نسیمی (۷۷۲- ۸۲۱ ه ق) از موفق ترین شاعران این فرقه است. وی در سروده های خویش توانسته است اندیشه های حروفیه را به خوبی در قالب شعر بیان کند. این فرقه معراج پیامبر (ص)را هم جسمانی و هم روحانی می دانند و با استناد به دو حدیث «خلق الله آدم علی صورته او علی صوره الرحمن.» و «رایت ربی فی لیله المعراج علی صوره شاب امرد قطط.» سعی می کنند تا عظمت و تقدس انسان را بیشتر نمایان سازند و وی را مظهر و صورت مجسم خداوند معرفی کنند. در این مقاله ضمن بررسی تاثیر دو حدیث فوق در افکار و اندیشه های این فرقه، به استخراج پیام اصلی آنان از معراج پیامبر (ص) پرداخته شده است.

حروفیه، معراج پیامبر (ص)، عمادالدین نسیمی، انسان.