فاطمه شهریاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته ی روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان

پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش به دلیل وجود دو نوع گروه کنترل و آزمایش از نوعتحقیقات تجربی به شمار می رود. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطیصورت گرفته است. در سطح توصیفی با استفاده از مشخصه های آماری نظیر میانگین و انحراف معیارو در سطح آمار استنباطی متناسب با سطح سنجش داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسوناستفاده گردید. کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار spss انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضرشامل تمام معتادان مراجعه کننده به مرکز درمان ترک اعتیاد امید شهرستان زابل بودند. که در سال ۱۴۰۲دارای پرونده فعال درمانی بودند. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، در دسترس بود که تعداد ۴۰ نفر از بینافراد مراجعه کننده به مرکز ترک اعتیاد امید شهرستان زابل انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و کنترل تقسیم شدند. ۲۰ نفر به عنوان گروه کنترل با توجه به ملاک های چون مصرف مواد، مدتاعتیاد و ویژگی های از قبیل سن، جنس، تحصیلات و اشتغال با گروه آزمایش انتخاب شدند .ابزار مورد استفادهدر این پژوهش پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیربوده است. نتایج حاکی از آن است که ضریبهمبستگی محاسبه شده برابر با ۴۰۱ / ۰ می باشد که با توجه به سطح معناداری محاسبه شده بین مدیریتاسترس و کاهش علائم آن در بیماران در حال ترک اعتیاد در سطح ۹۹ درصد رابطه ی معنادار وجود دارد. .یعنی اینکه بین ۲ این متغیر همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد

مدیریت ، استرس، اعتیاد، بیماران