سید حسین سهرابی - دانشجو کارشناسی ارشد، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی،دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

این مقاله به بررسی نسبت بین اپیستوکراسی (Epistocracy) و نظام ولایت فقیه می پردازد. با توجه به اینکه هر دوسیستم اپیستوکراسی و ولایت فقیه در مبانی اجتماعی خود با دموکراسی متمایز بوده و همچنین دموکراسی آنطور کهباورمندانش می اندیشیدند توانایی تحقق جهانی برابر بر پایه عدالت را نداشته است، این قلم تلاش کرده تا در مقالهپیش رو به بررسی نقاط مشترک و مغایرت های این دو سیستم حکمرانی به عنوان رهآوردهایی نجات بخش بپردازد ودر نهایت به این نتیجه می رسد که نسبت آن ها با یکدیگر مثبت است. در این مقاله، ابتدا تعریف و توضیحات مختصریدرباره اپیستوکراسی و نظام ولایت فقیه ارائه می شود. سپس، با تحلیل تطبیقی بین این دو سیستم، نقاط مشترک ومغایرت های آن ها مورد بررسی قرار می گیرد و دلایل نسبت مثبت مابین آن ها بیان می شوند. در بخش بعدی، ارتباطبین نظام ولایت فقیه و اپیستوکراسی بررسی شده و تاثیر نظام ولایت فقیه بر اپیستوکراسی به عنوان یکی از نتایج اینبررسی مورد توجه قرار می گیرد. همچنین، نقش دانش و خبرگی در نظام ولایت فقیه نیز بیان خواهد شد. این مقاله بارویکرد توصیفی تحلیلی و با استفاده از کتب، مقالات و اسناد، به بررسی این دو سیستم حکمرانی و اهمیت بازطراحی یک نظام حکمرانی بر اساس مبانی مشترک آنها برای ایران میپردازد. در نهایت، این مقاله چنین نتیجه گیری می کندکه نسبت اپیستوکراسی و نظام ولایت فقیه مثبت است و اهمیت بررسی دقیق تر این نسبت و پیشنهاد برای تحقیقاتآینده حول تشکیل حکومتی اپیستوکراتیک ذکر می شود

دموکراسی، اپیستوکراسی، ولایت فقیه