انتقال ژن به روش نانوتکنولوژی

دستکاری ژنتیکی گیاهان توسط اصلاحگران گیاهی طی چندین سال با موفقیت انجام شده است. تکنولوژی DNA نوترکیب به مهندسان ژنتیک گیاهی این اجازه را داده است که ژنهای خاص را شناسایی و کلون کنند. اهمیت تکنولوژی انتقال ژن به دلیل مقاومت علیه ویروسها، حشرات و بیماری های باکتریایی، مقاومت در برابر خشکی، بهبود کیفیت غذایی، ایجاد رشد گیاه در فصول گوناگون است . در حال حاضر روش های موجود برای دستکاری ژنتیکی سلول های گیاهی شامل وارد کردن ژن جدید بوسیله ویروس،اگروباکتریوم، تیمارهای شیمیایی (پلی اتیلن گلیگول) پروتوپلاست جدا شده، روش های فیزیکی شامل الکتروپوریشن پروتوپلاست و بافت و ریز تزریق است .وکتورهای نانوذرات برای دلیوری پلی نوکلئوتیدها استفاده می شود که شامل نانوذرات پلی مری (پلی لاکتید کو گلیکولید (PLGA) و پلی لاکتیک اسید )، پلیمرهای کا تیونی(پلی اتیلن ایمین (PEI) ، پلی متاکریلات ها، پلی L لیزین (PLL)، پلی بتاآمینو استرها)، چیتوزان ها، لیپوزوم های کاتیونی، نانوذرات طلا، نانوذرات مغناطیسیمی باشد. کاربردهای دیگر نانوذرات در کشاورزی شامل سامانه های انتقال و آزادسازی هوشمند (سموم یا مواد غذایی)، جداسازی زیستی، انتقال سلولهای گیاهی محافظت شده توسط غشاها به مکان های دیگر، نمونه برداری سریع، حفظ سلامت دامها است.

Keywords:

دستکاری ژنتیکی , نانوذرات , ژن