مهدیه سیفی - استادیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمدرضا صابونی - استادیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
رضا گوهریان - دانشیار گروه پروتز دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه   ترمیمهای چینی- فلز با آلیاژهای بیس متال از رایج ترین ترمیمهای دندانپزشکی است و تاکنون تحقیقی در رابطه با محل ختم چینی در سطح اکلوزال این ترمیمها انجام نشده است. هدف اصلی این طرح یافتن مناسبترین محل اتصال چینی-  فلز در سطح اکلوزال، در رابطه با محل تماس اکلوزالی، در ترمیمهای چینی فلز با آلیاژ Base Metal می باشد. مواد و روشها  ۷۵ مدل فلزی تهیه و بر روی هر کدام یک روکش چینی- فلز ساخته شد. روکشها ، روی مدلهای مربوطه با سمان زینگ فسفات چسبانده و به سه گروه ۲۵ تایی تقسیم شدند. محل تماس اکلوزالی در گروههای مختلف به ترتیب زیر تعیین گردید: گروه اول (A) ، در محل اتصال چینی فلز گروه دوم (B) ، ۲ میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی چینی گروه سوم (C) ، ۲ میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی فلز تمام نمونه ها برای انجام تست فشار آماده گردید و توسط دستگاه اینسترون تست فشار انجام شد. یافته ها  پس از ثبت نیروی لازم برای شکست چینی در هر نمونه ، تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک عاملی (ANOVA) و تست دانکن انجام شد. متوسط نیرو در هر سه گروه با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند. گروه B کمترین نیرو در حدود kg۲۹۰ و گروه C بیشترین نیرو یعنی در حدود kg۷۱۳ را نشان دادند. گروه A حدود kg۵۲۹ حد واسط این دو بود. نتیجه گیری  ۱-در ترمیمهای چینی فلز بهترین محل برای تماس اکلوزالی فلز می باشد. ۲- خطر شکست چینی در ترمیمهای چینی فلز، هنگامی که تماس اکلوزالی روی چینی قرار دارد بیشتر از زمانی است که تماس در محل اتصال چینی فلز می باشد.

محل اتصال چینی, فلز, تماس اکلوزالی, آلیاژهای بیس متال