مهرو وجدانی - استادیار گروه آموزشی پروتزهای متحرک دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
سید محمد قوام الدینی - دندانپزشک

مقدمه: پلی متیل متاکریلات اصلی ترین و متداول ترین ماده برای ساخت انواع پروتزها می باشد. این ماده علیرغم مزایای فراوان، معایبی نیز دارد، از جمله استحکام خمشی(flexural strength)  کم و استحکام ضربه ای پایین. هدف از این مطالعه مقایسه استحکام خمشی متیل متاکریلات گرما سخت تقویت نشده، تقویت شده با الیاف شیشه و یا تقویت شده توسط سیم فلزی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی ۲۴ نمونه یکسان رزینی به ابعاد ۵/۳´۱۰´۶۵ میلی متر مطابق دستور کارخانه سازنده آماده شد و سعی گردید که در ۸ نمونه الیاف شیشه در وسط رزین قرار داده شود. در ۸ نمونه دیگر نیز سیم مورد نظردر وسط رزین قرار داده شد. در ۸ عدد دیگر از رزین گرما سخت بدون تقویت، به عنوان گروه کنترل استفاده شد. از تست خمش سه نقطه ای (three – point bending) برای اندازه گیری استحکام خمشی استفاده گردید سپس اطلاعات توسط آنالیز واریانس یکطرفه مورد آزمون آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین استحکام خمشی رزین تقویت شده با الیاف برابر  MPa ۸۷/۸۷، با سیم برابر MPa   ۸۷/۸۱  و بدون تقویت برابرMPa ۶۷/۶۷ بود. آنالیز واریانس یکطرفه نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین گروه تقویت شده با سیم و یا الیاف وجود ندارد ولی تفاوت استحکام خمشی این دو گروه نسبت به رزین تقویت نشده معنی دار بود (۰۰۸/۰P=). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج حاصل توصیه می گردد برای تقویت رزین های آکریلی و جلوگیری از شکسته شدن آنان و نیز برای تعمیر پروتزها در جاهائیکه زیبایی مد نظر است از الیاف و در نواحی که در معرض دید قرار ندارد، از سیم سند بلاست شده استفاده شود.

متیل متاکریلات, استحکام خمشی, الیاف, سیم