بررسی فعالیت و بیان ژن لیپوپروتئین لیپاز به دنبال یک جلسه تمرین استقامتی در عضله و پلاسمای موش صحرایی
عنوان مقاله: بررسی فعالیت و بیان ژن لیپوپروتئین لیپاز به دنبال یک جلسه تمرین استقامتی در عضله و پلاسمای موش صحرایی
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-19-2_007
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-19-2_007
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید علیرضا حسینی کاخک - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
میترا خادم الشریعه - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، ایران
منیژه شیارگر - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، ایران
محمد رضا حامدی نیا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
امیر حسین حقیقی - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
فاطمه رهبری زاده - گروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
سید علیرضا حسینی کاخک - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
میترا خادم الشریعه - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، ایران
منیژه شیارگر - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، ایران
محمد رضا حامدی نیا - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
امیر حسین حقیقی - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تربیت معلم سبزوار، سبزوار، ایران
فاطمه رهبری زاده - گروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مقدمه و هدف: لیپوپروتئین لیپاز(LPL) یکی از آنزیمهای کلیدی در متابولیسم چربیها و حفظ تعادل انرژی است. پاسخ حاد و تاخیری آن به یک جلسه تمرین در موشهای صحرایی بهخوبی مورد مطالعه قرارنگرفتهاست. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر یک جلسه دویدن طولانیمدت روی تردمیل بر بیان ژن و فعالیت LPL در عضله اسکلتی و همچنین پلاسمای موش های نر صحرایی بود. مواد و روشها: تعداد ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن ۳۱ ±۳۸۸ گرم بهطور تصادفی در دو گروه کنترل(دوازده سر) و تجربی(ذوازده سر) قرارگرفتند. گروه تجربی، یک جلسه تمرین به مدت ۱۲۰ دقیقه و با شدت ۱۸ متر بر دقیقه را روی تردمیل انجامدادند. بیدرنگ، ۲ و ۲۴ ساعت پساز تمرین، موشها بیهوش و نمونهگیری خون و بافت عضله سولئوس انجامشد. بیان ژن LPL به روش RT-PCR مورد بررسی قرارگرفت. دادهها با استفاده از آزمون ANOVA با اندازهگیری مکرر تجزیهوتحلیل شدند. نتایج: نتایج تحقیق نشانداد که بیان ژن LPL عضله در ۲ و ۲۴ ساعت پساز تمرین بهطور معنیداری در مقایسه با گروه کنترل افزایشداشت (به ترتیب P=۰.۰۲ و P=۰.۰۰۴)؛ همینطور، فعالیت LPL عضله در ۲ و ۲۴ ساعت پساز تمرین بهطور معنیداری در مقایسه با گروه کنترل افزایشیافت (به ترتیب P=۰.۰۳ و P=۰.۰۰۷)؛ غلظت LPL پلاسمایی نیز در ۲۴ ساعت پساز تمرین افزایش معنیدار نشانداد (P=۰.۰۴). نتیجه گیری: این مطالعه نشانداد که یک جلسه تمرین طولانیمدت با افزایش بیان LPL در سطح عضله میتواند به افزایش هیدرولیز تریگلیسریدها منجرشود؛ بنابراین قابلیت عضلات برای اکسیداسیون تریگلیسریدها پلاسما افزایشیافته، متابولیسم چربیها بهبودمییابد.
کلمات کلیدی: تمرین, LPL, موش صحرایی, عضله, پلاسما
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1739529/