بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان
عنوان مقاله: بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-19-3_002
منتشر شده در در سال 1390
شناسه ملی مقاله: JR_DMED-19-3_002
منتشر شده در در سال 1390
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم مدرس - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
صدیقه افراسیابی - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
علی منتظری - گروه سلامت روان، مرکز تحقیقات بهداشت مادر و کودک، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی
پروین رهنما - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شاهد
خلاصه مقاله:
مریم مدرس - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
صدیقه افراسیابی - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
علی منتظری - گروه سلامت روان، مرکز تحقیقات بهداشت مادر و کودک، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی
پروین رهنما - گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شاهد
مقدمه و هدف: تجارب ایجادشده در طی زایمان به عنوان تروما میتواند در بعضی از زنان، اختلال تنیدگی بعد از زایمان را سببشود. این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه ارتباط میان زایمان طبیعی و سزارین با اختلال تنیدگی (استرس) متعاقب ترومای زایمان در شهرستان بوشهر انجامشد. مواد و روشها: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی بود. در این مطالعه، نمونهگیری در میان ۴۰۰ نفر از زنانی که ۶-۸ هفته از زایمان آنها گذشتهبود، بهصورت تصادفی انجامشد. در مرحله اول، زنان با زایمان تروماتیک، تعیین و سپس متغیرهای مورد بررسی، شامل اختلال تنیدگی پس از تروما، مشخصات جمعیتشناختی و سوابق باروری آنها تکمیلشد. بهمنظور تحلیل دادهها از روش تحلیل رگرسیون یک و چندمتغیره استفادهشد. یافتهها: نتایج مطالعه نشانداد که خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان در افرادی که سزارین اورژانسی داشتهاند، ۵/۳ برابر بیش از زایمان طبیعی است (۰۷/۸-۶۹/۱=CI ۹۵%، ۵۵/۳=Odds ratio). یافتهها بیانگر آن بود که اگر مدت انجام زایمان طبیعی، کمتر از ۳ ساعت باشد، خطر ابتلا به وقوع اختلال تنیدگی متعاقب زایمان کاهشمییابد (۵۵/۰-۰۴/۰=CI ۹۵%، ۱۵/۰=Odds ratio). در میان متغیرهای جمعیتی، درآمد ناکافی، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را تا ۵/۴ برابر افزایشمیداد (۸۴/۱۱-۷۱/۱)=CI ۹۵%،۵۰/۴ =Odds ratio) و بالابودن سطح سواد، احتمال خطر ابتلا به اختلال مذکور را کممیکرد (۵۸/۰-۰۴/۰=CI ۹۵%، ۱۶/۰=Odds ratio). نتیجهگیری: ازآنجاکه انجام سزارین میتواند به اختلال تنیدگی بعد از زایمان تروماتیک منجرشود، لذا انجام مشاوره در مواردی که سزارین صورتگرفتهاست، میتواند در کاهش اختلال تنیدگی بعد از تروما به زنان موثر باشد.
کلمات کلیدی: اختلال تنیدگی پس از تروما, عوامل خطر, سزارین اورژانسی, زایمان
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1739562/