زهرا امینی - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی،رودهن، ایران.
فریبا حنیفی - عضو هیات علمی، گروه مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
محمدنقی ایمانی - عضو هیات علمی، گروه مدیریت آموزشی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

مقاله حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بررشد اخلاقی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر تهران از نظر صاحبنظران به منظور ارائه مدل مناسب انجام شد. روش تحقیق به لحاظ هدف توسعه ای و از نظرنوع داده ها جزء تحقیقات آمیخته اکتشافی متوالی می باشد که هم کیفی و هم کمی است که به روش داده بنیاد انجام شد و از حیث روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل تعدادی از متخصصان و در بخش کمی شامل کلیه معلمان زن و مرد مدارس ابتدایی دولتی مناطق ۱۹ گانه شهر تهران که در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ مشغول به خدمت بودند، که تعداد آنها ۲۳۵۹۳ نفر بود. در بخش کیفی ۱۲ نفر به روش هدفمند گلوله برفی و در بخش کمی تعداد ۳۷۷ نفر به روش خوشه ای و تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد؛ در مدل تدوین شده از میان ۸۸ شاخص، ۶ بعد اصلی و ۲۰ مولفه فرعی قابل شناسایی است که عبارتنداز: محیط زندگی و نحوه تربیت شامل (نقش محیط خانواده در رشد اخلاقی، نقش محیط آموزشی در رشد اخلاقی) استفاده از استدلال های اخلاقی شامل (استدلال های شناختی، استدلال های عاطفی) فضای حمایتی شامل (برخورداری خانواده و مربیان از دانش علمی، استفاده از مشوق ها) آسیب های روانی، اجتماعی و آموزشی شامل (آسیب های ناشی از ویژگی های شخصیتی و روانی، آسیب های ناشی از استفاده ناصحیح از رسانه ها) ایجاد شناخت شامل (مسئولیت پذیری، الگوپذیری) فضایل اخلاقی شامل (کرامت انسانی) است. در ضمن مدل تدوین شده دارای ساختار مناسبی است.

رشد اخلاقی, دانش آموزان, محیط زندگی و نحوه تربیت, استدلال اخلاقی, فضایل اخلاقی