محمد رضایی - گروه مدیریت آموزشی، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
امینه احمدی - عضو هیات علمی ، گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
مهدی باقری - عضو هیات علمی ، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران.

این پژوهش با هدف شناسایی مولفه های مدارس هوشمند بر اساس رویکرد سازنده گرایی انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات جزء پژوهش­های آمیخته (کمی و کیفی ) است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی وصاحب نظران حوزه مدارس هوشمند و در بخش کمی شامل کلیه معلمان و مدیران مدارس هوشمند در سال ۱۳۹۷  بود. حجم نمونه در بخش کیفی با اشباع نظری (۳۰ نفر) و در بخش کمی بر اساس فرمول کوکران ۳۵۷ نفر برآورد شد. برای انتخاب نمونه در بخش کیفی از نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی از نمونه گیری تصادفی طبقه­ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسشنامه محقق ساخته بر مبنای مقیاس ۵ گزینه ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون های آلفای کرونباخ، میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف اسمیرنف، تحلیل عاملی تاییدی و t تک نمونه ای استفاده شد. نتایج به دست آمده به شناسایی ۵ مولفه و ۴۴ شاخص منجر شد که ۵ مولفه اثرگذار شامل برنامه درسی (پنهان و آشکار)، محیط مدرسه، معلم (عوامل فردی و شایستگی های حرفه ای)، مدیر مدرسه و کارکنان آموزشی و آموزش (دانش، مهارت و نگرش) تاثیر دارند. نتایج دیگر نشان داد که اولویت مولفه های شناسایی شده به ترتیب عبارت است از: برنامه درسی (پنهان و آشکار) (۰.۵۷)، محیط مدرسه (۰.۵۵)، معلم (عوامل فردی و شایستگی های حرفه ای) (۰.۴۴)، مدیر مدرسه و کارکنان آموزشی (۰.۳۳) وآموزش (دانش، مهارت و نگرش) (۰.۱۲). همچنین، درجه تناسب آن با اطمینان ۹۵ درصداز نظر متخصصین مورد تایید قرارگرفت.

مدارس هوشمند, سازنده گرایی, آموزش