حسن یحیی پور - گروه زراعت، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
یوسف نیک نژاد - گروه زراعت، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
هرمز فلاح - گروه زراعت، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
سلمان دستان - پژوهشگر، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج
داوود براری تاری - استادیار گروه اگروتکنولوژی، واحد آیت الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.

ه منظور بررسی اثر اصلاح کننده های خاک بر اجزای عملکرد، عملکرد و درصد روغن دانه کلزا (Brassica napus L.)، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه کشاورز واقع در شهرستان آمل در سال ۱۴۰۰ اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد اصلاح کننده های خاک در هشت سطح شاهد یا عدم مصرف اصلاح کننده، مصرف بیوچار، مصرف نانوذرات سیلیکون، مصرف نانوذرات روی، مصرف بیوچار + نانوذرات سیلیکون، مصرف بیوچار + نانوذرات روی، مصرف نانوذرات سیلیکون + نانوذرات روی و مصرف بیوچار + نانوذرات سیلیکون + نانوذرات روی بودند. نتایج نشان داد که کاربرد تمامی اصلاح کننده های خاک موجب بهبود اجزای عملکرد، عملکرد و محتوای روغن دانه کلزا در مقایسه با تیمار شاهد یا عدم مصرف اصلاح کننده ها شدند. به طور کلی، کاربرد ترکیبی اصلاح کننده ها اثرات بهتری بر صفات مورد مطالعه نسبت به کاربرد جداگانه هر یک از اصلاح-کننده ها داشت و هم چنین در بین تیمارهای انفرادی، مصرف نانوذرات اکسید روی بیشترین تاثیر را در بهبود اجزای عملکرد و عملکرد دانه نشان داد. حداکثر ارتفاع بوته (۱۴۴/۳۳ سانتی متر)، تعداد خورجین در بوته (۲۴۰ عدد) و عملکرد دانه (۳۲۶۳/۷ کیلوگرم در هکتار) زمانی حاصل شد که هر سه اصلاح کننده به طور همزمان مورد استفاده قرار گرفتند. بین تیمارهای انفرادی و ترکیبی اصلاح کننده ها از نظر محتوای روغن دانه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. با توجه به نتایج مطالعه حاضر، کاربرد همزمان اصلاح کننده های خاک می تواند نقش موثری در بهبود خصوصیات کمی و کیفی دانه کلزا داشته باشد.

بیوچار, روی, سیلیس, عملکرد دانه, کلزا