Fereshteh Mohammadi - Civil Engineering, Ferdowsi University of Mashhad
Amir Ersahd Langerudi

در این تحقیق، خصوصیات پوششهای اکریلیکی بر پایه پارالوئید B۷۲ در اثر افزودن نانو ذرات سیلیکا بهبود یافته است. ورقهای فولادی به عنوان زیرلایه استفاده شده است. نانو ذرات سیلیکا، تهیه شده به روش سل- ژل از پیش مادههای تترا اتوکسی سیلان (TEOS) و متاکریلوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان (MPTMS)، از طریق همزن داخل پوشش اکریلیکی پخش شدند. پوششهای خالص بدون نانو ذارت نیز برای مقایسه تولید شدند. مورفولوژی و توزیع اندازه ذرات پوششها با استفاده از تکنیکهای میکروسکوپی الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپی الکترونی عبوری (TEM) بررسی شدند. میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) نیز برای بررسی توپوگرافی و زبری سطح پوششها مورد استفاده واقع شد. اثر افزودن نانو ذرات سیلیکا بر روی خصوصیات محافظتی پوششهای اکریلیکی با استفاده از آزمونهای ترشوندگی و پیرسازی UV مورد مطالعه قرار گرفت. پوشش اصلاح شده با مقدار بهینه ذرات سیلیکا کارآیی بهتری را در مقایسه با پوشش خالص از خود نشان داد که این امر را میتوان از تغییرات کمتر رنگ آن پس از ۱۰۰۰ ساعت تشعشع UV و همچنین آبگریزتر بودن آن در مقایسه با پوشش خالص استنباط کرد. در مجموع، نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهند که خصوصیات حفاظتی (از نقطه نظر ترشوندگی و تغییر رنگ) پوشش اصلاح شده با نانو ذرات سیلیکا نسبت به پوشش اکریلیکی خالص بهبود یافته است که این امر تصدیق کننده اثر مثبت افزودن نانو ذرات سیلیکا به زمینه پلیمری بوده است.

پارالوئید, نانو ذرات سیلیکا, ترشوندگی, تغییر رنگ