محسن دهقانی محمدآبادی - ایران، تهران، دانشگاه هوایی شهید ستاری، دانشکده هوافضا، گروه دینامیک پرواز و کنترل
حامد رحمانی - دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سید مجید میرحسینی - کارشناسی ارشد سوانح هوایی، دانشکده پرواز، دانشگاه هوایی شهید ستاری، تهران، ایران

دراین مقاله به مهمترین دلایل وقوع سوانح هوایی بالگرد پرداخته شده است. برای بررسی این سوانح ازداده های سوانح هوایی که درایران به وقوع پیوسته وهمچنین داده های موجوددرسازمان ایکائواستفاده گردید.تاکنون تلاش های تحقیقاتی بسیاری برای درک دلایل وقوع سوانح انجام شده است که بسیاری ازآن هاازگزارشات وداده های سازمان هوانوردی بین المللی،ایکائو،استفاده می کنند.متاسفانه،درحالی که این مطالعات انواع مختلفی ازعوامل سوانح رخ داده رامعرفی می کنند(مانند،از دست دادن کنترل پرواز)،امااکثرآن هانمی توانند علت اصلی بروزاین سوانح راشناسایی کنند.در کشورماتلاش های مختلفی دراین زمینه انجام شده امامورد توجه اساسی قرارنگرفته است،که این موردسبب شده است تانتایج روشن وقابل استنادچندانی ازدلایل اصلی سوانح درایران دردسترس نباشد.همچنین سوانح هوایی درایران به ویژه دردودهه اخیر کاهش معنی داری رادر تعداد سوانح ویا تلفات ناشی از آن ها نشان نمی دهدکه این امر موجب بروز نگرانی هایی شده است. در این مقاله برای درک بهتر دلایل وقوع سوانح، یک رویکرد مبتنی بر حالت برای بررسی شکاف های منطقی موجود یا موارد نادیده گرفته شده ارائه می شود. به این منظور در نرم افزار استاتیستیکا یک برنامه نوشته شده که به طور خودکار حالت ها، نشانه ها و کدهای اطلاعات مربوط به سوانح را در پایگاه داده شناسایی کرده و سوابقی که به طور بالقوه پر از اشتباهات است را مورد بررسی قرار می دهد. تجزیه و تحلیل مبتنی بر حالت نشان می دهد پرت شدن حواس خلبانان به اشیاء محیط اطراف اغلب باعث از دست دادن کنترل پرواز شده است (۱۶.۷%) که به طور مستقیم از تجزیه و تحلیل های معمولی قابل تشخیص نیست. در روش ارائه شده از مدلسازی مبتنی بر حالت استفاده شده که روشی نوین در این حوزه است همچنین ابزار یادگیری ماشین برای دستیابی به نتایج مطلوب تر بکار رفته است.

رویکرد مبتنی بر حالت, مدلسازی سوانح هوایی, از دست دادن کنترل پرواز