عبداله محمدی - دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.
هوشنگ گراوند - استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، خرم آباد، ایران.
سعیده سبزیان - گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه حضرت معصومه (س)، قم، ایران.

پیشینه تحولی تاثیر گرفته از جو خانوادگی به ویژه خصیصه های روانی مرتبط به رخدادهای آسیب زا، پیوندها، رابطه و ارتباطات خانوادگی نقش بسزایی در احساسات پایه افراد دارد. ازاین رو هدف این پژوهش، ردیابی اثر پیشینه مراقبتی خانواده روی وضعیت روانی؛ نقش میانجی گر احساس تنهایی در همبسته آزاردیدگی دوران کودکی با امنیت روانی بود. پژوهش کمی و طرح آن همبستگی با به کارگیری مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه لرستان در سال تحصیلی ۴۰۱-۱۴۰۰ بود. حجم نمونه آماری بر اساس قاعده سرانگشتی کلاین برابر ۲۴۰ نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس و با پرسشنامه آنلاین انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ترومای دوران کودکی (Bernstein, Stein, Newcomb, & et al, ۲۰۰۳)، پرسش نامه احساس تنهایی دانشگاه کالیفرنیا (UCLA, ۱۹۷۸) و پرسش نامه امنیت روانی (PSQ, ۲۰۰۴; cited in Shams & Khalijian, ۲۰۱۴) بود. تمام تحلیل ها به روش مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای ۲۲ SPSS- و ۲۴ AMOS- انجام شدند. نتایج نشان داد تجارب سوء دوران کودکی بر امنیت روانی تاثیر مستقیم (۰۱۹/۰= P، ۱۵/۰-= β) و به واسطه ی احساس تنهایی تاثیر غیرمستقیم دارد (۰۰۲/۰= P، ۴۴/۰-= β). علاوه بر این، احساس تنهایی بر امنیت روانی دارای اثر مستقیم بود (۰۰۱/۰= P، ۷۹/۰= β). با توجه به نتایج داشتن آزاردیدگی دوران کودکی در احساس تنهایی نقش زیادی دارند و ازآنجاکه احساس تنهایی می تواند منشا بسیاری از مشکلات روان شناختی افراد شود؛ لذا فراهم سازی محیط مناسب از دوران کودکی می تواند کمک شایانی به افزایش امنیت روانی بکند.

احساس تنهایی, امنیت روانی, آزاردیدگی کودکی