داود جلالوند - دانشجوی دکتری روان شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران.
کورش گودرزی - استادیار، گروه روان شناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران .
جواد کریمی - دانشیار، گروه روان شناسی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
ابوالقاسم یعقوبی - استاد گروه روان شناسی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.

انتخاب روش درمانی کارآمد در بهبود کارکردهای خانواده همواره موردتوجه مشاوران و روان درمانگران بوده است. هدف پژوهش حاضر آشکار ساختن اثربخشی رویکردهای زوج­درمانی رفتاری-یکپارچه شده و زوج درمانی گاتمن بر بی­رمقی زناشویی و تاب­آوری زوجین متعارض بود. روش پژوهش، طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهم زمان بود. جامعه آماری دربرگیرنده همه زوجین مراجعه کننده به مرکز مشاوره شمیم در زمستان سال ۱۳۹۹ بود. نمونه با به کارگیری روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند که دربرگیرنده ۶ زوج از مراجعین به این مرکز بودند، که با توجه به نتایج پرسشنامه کیفیت روابط زناشویی (Fletcher et al, ۲۰۰۰; citing Madani, ۲۰۱۷)  جزء زوج­های متعارض قرار گرفتند و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. پروتکل های درمانی گاتمن (Gottman & Gottman, ۲۰۱۵) و رفتاری ­ ­یکپارچه شده (Poursardar, ۲۰۲۱) در دو تا چهار مرحله خط پایه، مداخله ۱۴ و ۱۶ جلسه­ای و پیگیری دوماهه اجرا گردید. مشارکت­کنندگان به پرسشنامه­های بی­رمقی زناشویی (Paniz, ۲۰۱۵) تاب­آوری زوجین (Connor & Davidson, ۲۰۰۳) پاسخ دادند. داده­ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تجزیه وتحلیل گردید. یافته­ها نشان داد روش گاتمن در هم سنجی اثربخشی با روش رفتاری-یکپارچه شده از دید اندازه تغییر، فراگیری و پایداری، فراگیری و پایداری بیشتری داشته و تراز بهبود زوج های متعارض در روش گاتمن و رفتاری یکپارچه شده در مرحله پس از درمان و پیگیری به ترتیب، بی­رمقی زناشویی (۵۵/۴۴) و (۱۴/۳۷) و تاب­آوری زوجین (۶۹/۴۵) و (۷۹/۳۸) درصد بود. بر پایه نتایج به دست آمده می توان گفت به­رغم اثربخشی دو روش مداخله، روش گاتمن، نقش کارسازتری در بهبود و کاهش بی­رمقی زناشویی و تاب­آوری زوجین داشته است.

تاب آوری, بی رمقی زناشویی, زوج درمانی رفتاری یکپارچه شده, گاتمن