زهرا زارعی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
علی عسگری - دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی میزان رضایت معلمان و دانش آموزان از هر یک از مولفه های کلاس مجازی است. این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش­آموزان و معلمان پایه ششم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند که از میان آن ها ۵۳ معلم و ۱۳۰ دانش­آموز به شیوه نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه محقق ساخته رضایت از کلاس مجازی که دارای ۱۰ مولفه است، بین آزمودنی ها توزیع شد. روایی محتوایی پرسشنامه به تایید متخصصان و اساتید رسید و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر ۷۴/۰ به دست آمد. داده­ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون تی تک نمونه­ای آزمون شدند. نتایج آزمون های آماری نشان داد میانگین تمامی مولفه ها ی رضایت از کلاس مجازی در مقایسه با میانگین نظری در سطح کمتر از ۰۱/۰ معنا دار و پایین تر از حد متوسط قرار دارند. با توجه به نتایج می توان نتیجه گرفت انتقال از سیستم سنتی به آنلاین آموزش در مدرسه چندان رضایت بخش نبوده است و معلمان و دانش آموزان از کلاس مجازی به شیوه کنونی رضایت ندارند و در صورت تداوم وضعیت فعلی باید درباره کارآمدبودن این سیستم تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

آموزش ابتدایی, آموزش مجازی, شبکه اجتماعی دانش آموزی (شاد), کرونا