علی سالار - دکتری دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حسین اکبری - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
غلام رضا صدیق اورعی - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

هدف این تحقیق بررسی نقش سرمایه اجتماعی در توسعه صنعتی در ۱۳۹ جامعه در بازه زمانی ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۴ بود. به علت فقدان داده های برخی از جوامع و سال ها، ساختار داده ها پانل نامتوازن بود و با توجه به اهمیت بررسی وزن سرمایه اجتماعی در کنار سایر عوامل و بررسی مسیرهای علی تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندگانه به روش گام به گام و تحلیل مسیر انجام شد. نتایج نشان داد سرمایه اجتماعی (و سرمایه انسانی، که اهمیت تجربی یکسانی دارند) بعد از کیفیت نهادی مهم ترین عامل موثر بر سطح توسعه یافتگی صنعتی در جوامع است. بررسی مسیرهای علی نیز نشان داد مسیر سرمایه انسانی مهم ترین مسیر علی دخیل است. سطوح بالای سرمایه اجتماعی در جوامع به سرمایه گذاری بیشتر خانوار در تحصیل می انجامد و افزایش سطح سرمایه انسانی در جامعه بر توسعه صنعتی اثر مثبت می گذارد. دومین مسیر علی مهم مسیر کیفیت نهادی است که طبق آن سرمایه اجتماعی بالا در جوامع کیفیت ساختار نهادی جوامع را تقویت می کند و ازین طریق عملکرد صنعتی جوامع را بهبود می بخشد. در مجموع نتایج نشان داد مسیرهای علی اجتماعی نقش بسیار بیشتری در مقایسه با مسیرهای علی اقتصادی ایفا می کنند.

توسعه صنعتی, سرمایه اجتماعی, کیفیت نهادی, مسیر علی, مطالعه طولی ملی