حامد دیلمی عضدی - دانشیار، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک، اراک، ایران.
علیرضا حسنی - کارشناسی ارشد، گروه ساخت و تولید ، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک، اراک، ایران .
سیامک مزدک - استادیار، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تفرش، تفرش، ایران.
علی زین العابدین بیگی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
احسان شرکت قناد - دکتری، گروه مهندسی مکانیک و اتوماسیون، دانشگاه هوا فضا پکن (بیهانگ)، پکن، چین.

ورق­های ترکیبی جوشکاری شده با هدف کاهش وزن در صنایع خودرو و هوا فضا به طور فزاینده­ای مورد استفاده قرار می­گیرند. مطالعه ی فرایندهای شکل­دهی این ورق­ها، بررسی شکل­پذیری آن­ها، همچنین کنترل عواملی از قبیل جابجایی خط جوش در حین شکل­دهی می­تواند به توسعه ی کاربرد آن­ها کمک نماید. فرایند شکل­دهی ورق به کمک بالشتک لاستیکی از فرایندهای شکل­دهی با انعطاف پذیر است که ورق در اثر اعمال فشار یک سنبه صلب و با کمک یک بلوک لاستیکی دچار تغییر شکل می­شود. در این مقاله فرایند شکل­دهی ورق ترکیبی با جنس یکسان و تفاوت ضخامت در دو بخش جوش شده، به کمک بالشتک لاستیکی بر مبنای روش اجزای محدود و با استفاده از نرم­افزار ABAQUS شبیه­سازی شده است. به کمک روش طراحی آزمایش اثر عوامل مختلف از جمله اصطکاک، ضخامت ورق­های تشکیل دهنده لوح ترکیبی و نیروی ورق گیر اعمالی به دو بخش ورق ترکیبی بر حداکثر میزان جابجایی خط جوش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می­دهد افزایش ضخامت بخش­های تشکیل­دهنده ورق ترکیبی، افزایش نیروی ورق­گیر اعمالی به هر یک از بخش­ها و کاهش اصطکاک بین ورق و سنبه باعث کاهش حداکثر مقدار جابجایی خط جوش می­شود. همچنین افزایش نسبت ضخامت در ورق ترکیبی، به افزایش حداکثر جابجایی خط جوش منجر می شود. افزایش همزمان ضخامت هر بخش و نیروی ورق­گیر وارد بر آن بخش و یا بخش مقابل باعث کاهش حداکثر مقدار جابجایی خط جوش می­شود.

شکل دادن فلزات, ورق ترکیبی جوشکاری شده, شکل دهی به کمک بالشتک لاستیکی, جابجایی خط جوش, روش اجزای محدود